ฎ.๓๕๔/๒๕๔๑

โจทก์แจ้งความกล่าวหาว่า จำเลยทั้งสองร่วมกันทำร้าย ร่างกาย โจทก์พนักงานสอบสวนแจ้งข้อกล่าวหาว่าจำเลยทั้งสองทำร้ายร่างกายโจทก์ไม่ถึงกับเป็นเหตุอันตายแก่กายหรือจิตใจ จำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพ พนักงานสอบสวนทำการเปรียบเทียบปรับ โจทก์และจำเลยทั้งสองต่างยินยอม คดีย่อมเลิกกันตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๓๗ (๒) สิทธินคดีอาญาในความผิดลหุโทษของโจทก์มาฟ้องย่อมระงับไปตามป.วิ.อ. มาตรา ๓๙ (๓) แต่ปรากฏว่าหลังจากนั้นในวันเดียวกันโจทก์เกิดอาการมึนศีรษะและอาเจียนจึงกลับไปให้แพทย์ตรวจใหม่ พบว่าสมอง ได้รับการกระทบกระเทือนและมีเลือกคั่งต้องรักษานานประมาณ ๓๐ วัน โดยโจทก์อ้างว่าเป็นผลเกิดจากถูกจำเลยทั้งสองร่วมกันใช้แท่งเหล็กกลวงตี หากเป็นจริงตามที่โจทก์กล่าวอ้าง คดีก็ไม่อาจเลิกกันได้เพราะกรณีมิใช่ความผิดลหุโทษเสียแล้วสิทธินำคดีอาญามาฟ้องของโจทก์จึงยังไม่ระงับไป