ฎ.897/2558

แม้คำให้การชั้นสอบสวนของ ย. เป็นเพียงพยานบอกเล่า ซึ่งในการวินิจฉัยพยานบอกเล่าที่จำเลยไม่มีโอกาสถามค้าน   ศาลจะต้องกระทำด้วยความระมัดระวังก็ตาม แต่ ย. ได้รับหมายเรียก ให้มาเป็นพยานที่ศาล ถึงวันนัดกลับไม่มาศาลและไม่ได้แจ้งเหตุขัดข้อง ศาลชั้นต้นจึงออกหมายจับ ย. เพื่อเอาตัวมาเป็นพยานหลายนัด แต่ก็ไม่ได้ตัว ย. มาเบิกความต่อศาล ถือได้ว่ามีเหตุจำเป็น เนื่องจากไม่สามารถนำ ย. มาเป็นพยานได้และมีเหตุผลสมควร เพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรมที่จะรับฟังพยานบอกเล่านั้นได้ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๒๖/๓ วรรคสอง (๒) พฤติการณ์ในการหลบหนีและไม่ยอมมาเบิกความในชั้นพิจารณา ของ ย. น่าเชื่อว่าเพื่อช่วยเหลือจำเลย ถือได้ว่าเป็นพฤติการณ์พิเศษ แห่งคดี ศาลย่อมฟังพยานบอกเล่าตามคำให้การชั้นสอบสวนของ ย. ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๒๗/๑ วรรคหนึ่ง